Oke, ik weet dat ik alleen nog maar positiviteit wilde delen.. En dat is ook zo! Absoluut! Maar ik moet dit even van me af schrijven en ik heb het vermoeden dat ik niet de enige hier mee ben…
Op de middelbare school begon bij mij het pesten al. Ik was net verhuisd van Lelystad naar de noord oost polder en kende niemand. Ik ging naar een nieuwe middelbare school in Lemmer en was vanaf dag 1 al een buitenbeentje.. Ik was in Lelystad populair op school en had het naar mijn zin. Ik dacht op dezelfde manier in Lemmer door te gaan.. Niet dus. Ik werd gepest omdat ik mij anders kleedde dan de anderen, ik werd gepest omdat ik langer was dan de rest, ik werd gepest omdat ik acne had, ik werd gepest omdat ik al borsten kreeg, ik werd gepest omdat ik al een vrouwelijk lichaam kreeg, ik werd gepest omdat de zon scheen, ik werd gepest omdat de lucht blauw was… Het maakte niet uit, ze moesten mij hebben.
Mijn middelbare school periode was een ware hel voor mij. Nu ik die foto’s zie moet ik er gewoon van huilen. Wat zou ik de Lisette van toen graag een knuffel willen geven! Je kon mij meestal vinden ergens in een hoekje van de trap, of verstopt op de trap bij de kerk aan de overkant van de school. Ik had een paar vrienden op school gelukkig. Samen konden we ons verstoppen van de pesters.. Proberen tenminste.
Vaak werd ik alsnog gepest tijdens de lessen of na de lessen. Ben meerdere keren in elkaar geslagen op school. Zelfs een keer tijdens een school gym dag en er dus overal leraren waren…
Mijn zelfbeeld was tot mijn 12e heel anders dan daarna.. En is nooit meer hetzelfde geweest eigenlijk. Nu ik 29 ben begin ik eindelijk in te zien dat ik wel mooi ben en dat ik wel waardevol ben. Dat heeft dus 17 jaar geduurd!!!! Je ouders die zeggen dat je dik bent en je moet afvallen, je zusje die niet met je gezien wilt worden want je word gepest en zij wil daar niets mee te maken hebben, je vriendjes die je eigenlijk maar voor 1 ding gebruiken en je een nog lager zelfbeeld geven…
Op mijn HBO was het niet heel veel anders… Ik heb gelukkig sinds dag 1 een super lieve vriendin en we zijn nog steeds super goede vriendinnen. Maar ik werd ook daar gepest.
Pesten is alleen anders op die leeftijd.. Het is meer het buitensluiten, je nergens bij betrekken, stiekem achter je rug over je praten, niets met je te maken willen hebben… En waarom… Geen idee..
Maar ook die tijd heb ik overleefd. Van mijn middelbare schooltijd heb ik nog contact met 1 iemand.. En van mijn hbo periode ben ik bevriend met 2 fantastische meiden en heb ik met nog een paar wat contact.
Toch blijf ik worstelen met het maken van vrienden en het pesten. Heb ik ergens boven mijn hoofd een bordje ofzo met pest mij? Je zou denken dat je als volwassene daar toch geen last meer van zou hebben..?
Zelfs door tieners word ik nog steeds gepest! Zo werd ik 3 jaar geleden in mijn gezicht gespuugd door een paar jongens toen ik naar mijn werk aan het fietsen was… Zo maken jongeren regelmatig opmerkingen naar mij, vooral toen ik nog zwaarder was.. En zo word ik nu nog steeds elke dag gepest door de hangjongeren hier bij mijn huisje. Ik spreek ze aan en confronteer ze, iets wat ik vroeger echt niet durfde.. En heb al meerdere keren met de politie gesproken over ze.. Maar toch.. Ik word bang van ze, ik sta te trillen van de spanning en zenuwen als ik ze heb aangesproken. Ik durf dan niet meer naar buiten en ben bang dat ze mijn tuin ofzo gaan vernielen…
Hoe kan ik als volwassen persoon nog steeds gebukt gaan onder de terreur van pesten, zelfs van pubers!!
Zodra ik de financiële middelen weer heb om te sporten wil ik iets als zelfverdediging gaan doen.. Ik denk dat dat me een stuk sterker gaat laten voelen..
Herkennen jullie dit? Pesten vroeger of nu nog steeds?
Oke en nu ga ik lekker met een comfy dekentje en een kop chocomel Frozen kijken…
Smile, you are wonderful! 