2014, het mooiste katje van de wereld is geboren! Tenminste mijn mama zegt dat ik de mooiste ben dus dan zal dat wel waar zijn. Ik was een lief klein pluizenballetje en wou niets liever dan spelen en knuffelen! Dat ik veel te jong was om bij mijn echte moeder weg te gaan dat wist mama niet.. Gelukkig kwam ze daar snel achter en had ik Luna om mij de fijne kneepjes van het kat zijn te leren. Ik was namelijk nog echt piep jong, pas 5 weekjes!
Ik bleek een mannetje te zijn..
Ook had ik een hele leuke verassing voor mama.. Ze dacht namelijk dat ik een meisje was, ze had mij Cara genoemd.. Ook de dierenarts had ik goed voor de gek gehouden! Want omdat ik zo jong was moest ik meerdere keren op controle komen. Dus toen ze mij voor sterilisatie weg had gebracht was ze heel erg verbaasd toen ze een telefoontje van de dierenarts kreeg..
Uhm… Ik weet niet goed hoe ik dit moet zeggen.. Maar Cara is een mannetje.. We zochten naar een baarmoeder maar konden die niet vinden.. Toen dachten we dat er een foutje was gemaakt en dat ze al geopereerd was maar gingen toch maar verder op onderzoek.. Toen kwamen we erachter dat het een mannetje is.. Zijn balletjes zaten alleen aan de binnenkant van zijn buik.. Hij heeft dus nu een heel groot litteken en moet een periode herstellen en rustig blijven..
Haha die had ik mooi voor de gek gehouden!! Wat een sukkels! Een half jaar lang liep ik met een roze strik om..
Nu dus ineens een andere naam.. Scar! Met een stropdas! Ik ben een stoere kerel.
Alles ging helemaal prima en ik vermaakte mij prima met Luna. Samen gingen wij op pad in de wijk in Leeuwarden en konden we heerlijk buiten spelen.
Tot we ineens naar Ermelo gingen verhuizen… Naar een appartement! Dus niet meer naar buiten… Dat was echt vreselijk saai! Gelukkig leerde mama een kerel kennen met een tuin. Daar mochten Luna en ik lekker buiten spelen! Dat was heel erg fijn!
Ik was verdwaald… En was een half jaar kwijt…
Tot ik op een nacht verdwaalde.. Ik wist niet waar ik was en zo belande ik op een boerderij.. Ik kon mijn mama niet meer vinden en vond het maar niets. Het was koud, het was al herfst namelijk. Ik kan helemaal geen muizen vangen dus ik had heel erg honger! Er waren nog meer katten en af en toe werd er wat brokjes neergezet voor ons. Maar ik had heel erg honger! Er waren ook hele nare honden in de buurt, 1 heeft mij een keer heel hard gebeten. Ik had een hele grote wond op mijn buik, die deed me erg veel pijn..
Maanden gingen voorbij.. Waarom komt mama mij niet ophalen? Ik had het zo koud! Het was een vreselijke winter, het was zo koud en er lag zoveel sneeuw. Ik kon me nergens warm bij een houtkachel neerleggen om lekker warm te kunnen slapen.. Mijn vacht viel uit en ik werd grijs…
Langzaam werd het weer mooie weer, het was bijna lente! En ineens hoor ik daar mama heel vaak Scar roepen! Ik ren naar haar toe en knuffel haar. Ooh wat is het fijn om haar te zien! Wat bleek.. Ze heeft mij een half jaar lang elke dag zitten zoeken! Maar ik was 5km ver van huis geraakt! Ze had nooit gedacht dat ik zo ver weg zou gaan.. Ze was bang dat ik gestolen was.. Of misschien zelfs ergens dood zou liggen.. Ze bracht me meteen naar een dierenarts om mijn chip te laten controleren en om mijn wonden te laten bekijken. Ik moest zelfs weer zo’n stom rompertje aan omdat ik zo’n grote wond op mijn buik had! Maar het maakte me niet uit, ik was weer bij mama!
Er was alleen wel wat verandert in dat half jaar… Mama was bij die kerel met een tuin gaan wonen en ze hadden er een katje bij genomen! Neelix de terrorist.. Hij ziet er heel schattig uit en knuffelt heel graag met mama.. Maar wat is hij vreselijk druk en lomp! Luna vindt het ook maar raar dat ik weer terug ben.. Ik ben ook wel iets banger geworden en ben meer op mijn hoede.. Ik vind op uren op schoot liggen nu niet zo fijn meer als eerst.. Maar lig nog steeds wel graag bij mama. Ik volg haar overal waar ze heen gaat want straks raak ik haar weer kwijt!
Alleen naar buiten met een gps tracker voor katten
Ik mocht een hele tijd niet naar buiten.. Uiteindelijk mocht ik samen met Luna en Neelix weer naar buiten. Maar ik moest wel een halsband met tracker om.. Ze had namelijk voor ons alle 3 een gps tracker gekocht van Tractive. Hiermee kan ze ons live volgen op haar telefoon, geluidje af laten spelen op de halsband en kan ze een lichtje aandoen. Zo kan ze mij dus nooit meer kwijt raken! Wel irritant die piep die ze aanzet als ze me probeert te vinden… Maar dat is dan maar zo. Ik merk er gelukkig niet veel van. Hij is wat groot aan mijn halsband maar ik heb er geen last van.
Nu is ze alleen weg bij die kerel en wonen we met z’n 3en samen met mama in een klein huisje in Burgum. Ik ben weer terug in Friesland! Ja ja stiekem ben ik een diepfries hoor! We mogen van mama alleen niet naar buiten.. Er is hier naast de deur een hele grote parkeerplaats en mama vertrouwd mij en Neelix daar niet.. Gelukkig is het hier wel heel fijn, ik kan hier heerlijk chillen in mijn hangmatje tegen de verwarming en mama is de hele dag bij ons!
Hier nog een mooie collectie van mijn perfecte katten leventje! Ik ben misschien niet de slimste.. Maar wel de mooiste! Althans volgens mama dan..
Fijne dierendag allemaal! Ik krijg straks weer lekker vers vlees van mama! En daarna katten tv kijken want dat heeft mama ontdekt en vind ik heel leuk! Vogels jagen op tv!
Smile, you are wonderful! 